ایمپلنت دندان جایگزینی طولانی مدت برای دندان از دست رفته است. خود ایمپلنت یک پیچ تیتانیومی است که جراح دندانپزشک آن را به استخوان فک می‌پیچد. در طی چند هفته، ایمپلنت و استخوان فک با هم ترکیب می شوند. پس از جوش خوردن، ایمپلنت می تواند از یک دندان مصنوعی یا تاج پشتیبانی کند.
طبق گزارش آکادمی دندانپزشکی ایمپلنت آمریکا (AAID)، حدود 3 میلیون نفر در ایالات متحده ایمپلنت دندان دارند . محبوبیت ایمپلنت های دندانی نیز در حال افزایش است. AAID بیان می کند که تعداد افرادی که آنها را دریافت می کنند حدود 500000 نفر در سال افزایش می یابد.
این مقاله عوارض بالقوه و مسائل طولانی مدتی را که می تواند در نتیجه DIS ایجاد شود، تشریح می کند. همچنین اطلاعاتی در مورد میزان موفقیت ایمپلنت، مراقبت های بعد و زمان بهبودی ارائه می دهد.خطرات ایمپلنت در این‌مقاله کاملا بررسی میشود.
عوارض احتمالی وجود دارد که ممکن است به دنبال DIS رخ دهد. بخش های زیر برخی از این موارد را تشریح می کند.
خطرات ایمپلنت: مشکلات معمول
در زیر برخی از مشکلات رایجی که ممکن است به دنبال DIS ایجاد شود، آورده شده است.
خطرات ایمپلنت؛ عفونت
افراد باید به خوبی از ایمپلنت های دندانی خود مراقبت کنند تا خطر عفونت را کاهش دهند. پیروی از توصیه های جراح دندان در مورد مراقبت های بعد از آن بسیار مهم است.
درمان عفونت به شدت و محل عفونت بستگی دارد. برای مثال، عفونت باکتریایی در لثه ممکن است به آنتی بیوتیک یا پیوند بافت نرم نیاز داشته باشد، در حالی که عفونت باکتریایی در استخوان ممکن است نیاز به برداشتن بافت استخوانی عفونی و احتمالاً ایمپلنت و به دنبال آن پیوند استخوان و بافت نرم داشته باشد.
همچنین در وبلاگ دکتر وحید عارفی بخوانید:
هرآنچه باید قبل از ایمپلنت دندان جلو فک بالا بدانید
ایمپلنت فوری چیست؛ قبل از انجام ایمپلنت حتما بخوانید
انواع ایمپلنت دندان و اندازه آنها
ایمپلنت دندان، همه چیز درباره ایمپلنت
خطرات ایمپلنت برای لثه
در برخی موارد، فرد ممکن است متوجه شود که بافت لثه اطراف ایمپلنت شروع به عقب نشینی می کند. این می تواند منجر به التهاب و درد شود. برای جلوگیری از برداشتن ایمپلنت، ارزیابی سریع از دندانپزشک ضروری است.
ایمپلنت شل و خطرات ایمپلنت
ایمپلنت دندانی در استخوان فک رشد کرده و با آن ترکیب می شود. این فرآیند osseointegration نامیده می شود و برای موفقیت طولانی مدت ایمپلنت بسیار مهم است. این روند می تواند چندین ماه طول بکشد.
اگر ایمپلنت با استخوان ترکیب نشود، جراح دندان ممکن است آن را خارج کند. ممکن است فرد بتواند پس از بهبودی ناحیه کاشت مجددا تلاش کند.
آسیب عصبی یا بافتی و خطرات ایمپلنت
گاهی اوقات، جراح دندان ممکن است به طور ناخواسته ایمپلنت دندانی را خیلی نزدیک به عصب قرار دهد. این می تواند باعث بی حسی طولانی مدت، سوزن سوزن شدن یا درد شود.
آسیب عصبی ناشی از DIS می تواند منجر به کاهش کیفیت زندگی شود.
یک مشکل عصبی یا بافتی نیاز به توجه فوری دارد. آسیب به عصب آلوئولار تحتانی (IAN) در فک پایین می تواند بسیار جدی باشد. برخی از این موارد عبارتند از:
- بی حسی مداوم در طرف ایمپلنت، از جمله لب پایین و چانه
- درد یا ناراحتی مداوم
- گزگز، ، یا سوزش در لثه و پوست
مشکلات کمتر رایج و خطرات ایمپلنت
ممکن است منجر به برخی مشکلات کمتر رایج مانند مشکلات سینوس و آسیب به خود ایمپلنت دندان شود.
مسائل سینوسی و خطرات ایمپلنت
ایمپلنت های دندانی فک بالا می توانند به داخل حفره های سینوس بیرون زده و باعث تورم سینوس ها شوند. این به عنوان سینوزیت شناخته می شود .
برخی از علائم بالقوه سینوزیت عبارتند از:
- درد، حساسیت، یا تورم در اطراف گونه‌ها، چشم‌ها یا پیشانی
- مخاط بینی سبز یا زرد
- بینی مسدود شده
- کاهش حس بویایی
- سردردهای سینوسی
- دندان درد
- بوی بد دهان
- یک دمای بالا
آسیب ناشی از نیروی بیش از حد و خطرات ایمپلنت
مانند هر دندان دیگری، فشار یا ضربه بیش از حد می تواند باعث ترک خوردن یا لق شدن ایمپلنت دندان شود.
برخی از افراد ممکن است بدون اینکه متوجه باشند نیروی بیش از حد به ایمپلنت دندانی خود وارد کنند. به عنوان مثال، برخی از افراد هنگام خواب دندان های خود را قروچه یا دندان قروچه می کنند. افرادی که مستعد این رفتار هستند ممکن است برای جلوگیری از آسیب به ایمپلنت و همچنین دندان های طبیعی خود، نیاز به پوشیدن محافظ دهان داشته باشند.
مشکلات بلند مدت و خطرات ایمپلنت
پری ایمپلنتیت نوعی بیماری لثه است که باعث از بین رفتن استخوان حمایت کننده ایمپلنت می شود. به دلیل التهاب مزمن در محل ایمپلنت ایجاد می شود.
طبق یکی بررسی 2017منبع مورد اعتماد ، پری ایمپلنتیت ممکن است حدود 5 سال طول بکشد تا پیشرفت کند و علائم ایجاد کند. این علائم معمولاً شامل خونریزی یا تورم در اطراف محل ایمپلنت دندانی است.
همچنین احتمال نادری وجود دارد که بدن ایمپلنت دندان را رد کند. بر اساس یک بررسی در سال 2019 ، محققان در حال بررسی خطرات استفاده از ایمپلنت های دندانی ساخته شده از تیتانیوم یا فلزات دیگر هستند. برخی از افراد دارای حساسیت فلزی نادری هستند که باعث می شود بدن آنها کاشت فلزی را پس بزند. محققان توصیه می کنند که افراد قبل از دریافت چنین ایمپلنت هایی تحت آزمایش حساسیت فلز قرار بگیرند.
کسانی باید ایمپلنت دندان داشته باشند؟
به گفته AAID ، ایمپلنت های دندانی راه حل خوبی برای افرادی است که جایگزین دندان های آسیب دیده در اثر پوسیدگی شدید یا ضربه می شوند.
با این حال، دو مشکل بالقوه در مورد ایمپلنت های دندانی مناسب بودن و میزان موفقیت است. در بخش های زیر این موارد با جزئیات بیشتر مورد بحث قرار خواهد گرفت.
مناسب بودن
یکی از مشکلات کلیدی ایمپلنت های دندانی این است که برای همه مناسب نیستند.
برای دریافت ایمپلنت دندان، فرد باید از سلامت کلی خوبی برخوردار باشد. آنها همچنین باید لثه های سالم و استخوان فک سالمی داشته باشند، زیرا این ساختارها از ایمپلنت دندان در طول زندگی فرد حمایت می کنند.
ایمپلنت های دندانی برای کودکان مناسب نیستند، زیرا استخوان های صورت آنها هنوز در حال رشد است.
میزان موفقیت
گاهی اوقات، ایمپلنت دندان ممکن است شکست بخورد. متخصصان مراقبت های بهداشتی شکست ایمپلنت را به یکی از دو دسته دسته بندی می کنند: شکست زودرس (که قبل از قرار دادن ایمپلنت رخ می دهد) یا شکست دیررس (که پس از مدتی قرار گرفتن ایمپلنت روی می دهد).
میزان موفقیت ایمپلنت های دندانی حدود 95 درصد است. با این حال، آنها ممکن است در میان افرادی که:
- دود
- دیابت دارند
- بیماری لثه دارند
- پرتودرمانی در ناحیه فک انجام داده اند
- داروهای خاصی مصرف کنید
